سـیگـــارم

سـیگـــارم چـه خــوب درک مـی کـنـد مـرا ...

وای که چـه زیـــبــــا کـــــــــــام مــیــدهـــد ...

ایـن نــو عـــروس هـر شـب تـنـهـایـی هـایـم ...

لـبـاس سـپـیـدش را تـا صـبـح بـرایـم مـی سـوزانـد ...

و مـن تـــــا صـبـح بـر لـــبـــانـــش بـــــوســه مـی زنـم ...

چـه لـــذتــــی مـی بـریـم از ایـن هـمـخـوابـگـی ...

او از جـان مـایـه مـی گـذارد ...

و مـن از عـمـر ...

هـر دو مـی سـوزیـم بـه پـــــای هــــم …

[+] نوشته شده توسط milad.amiri در 9:52 | |